عصمت آدم در قرآن

قرآن کریم، آدم را در گستره انبیاء الهی بررسیده است:«ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آْل عمران علی العالمین«(1)«حقیقتا  خداوند  آدم و نوح  و خاندان ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزیده است» بدین رو، همان طوری که دیگر پیامبران دارای عصمت اند، اولین خلیفه خداوندی نیز در قران دارای پاکی است. برخی بر این باورند که آدم عصمت نداشته است. و اگر می‌داشت مرتکب گناه نمی‌شد و برای اثبات سخن خود ادله زیر را ارائه کرده است:

1. بدلالت آیه «و عصی آدم ربه فغوی»(2) حضرت آدم گناه کار است.

2. حضرت آدم به حکم این آیه توبه کرده است. «فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه...»(3) و شخص توبه کننده گناه کار است.

3. با این که حضرت آدم از درخت ممنوعه نهی شده بود: «و لا تقربا هذه الشجرة فتکونا من الظالمین»(4) (از آن استفاده کرده است. پس او در زمره ستکاران است. و معصیت کرده است.

4. معصیت کاران ظالم اند«فتکونا من الظالمین»(5)

5. لعت و نفرین خداوند بر ظالمان است:«الا لعنة الله علی الظالمین»(6)

6. به منظور ههمین گناه بود که حضرت آدم از بهشت خارج شد.«قال اهبطوا...»(7)

پینویشت‌ها:

1. آل عمران/33.

2. طه/121.

3. نساء/14.

4. بقره/37.

5.  اعراف/19.

6. پیشین.

7. اعراف23.